An Eaglais, Aon, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian
An fíor-Eaglais Chaitliceach,
a bhunaigh Ár dTiarna Íosa Críost.
Comharbhas dlisteanach Cathedra na Naomh Peadar, atá anois arna rialú ag an Pápa Peadar III,
De Glória Ecclésiæ
An fíor-Eaglais Chaitliceach, a bhunaigh Ár dTiarna Íosa Críost. Comharbhas dlisteanach Cathedra na Naomh Peadar, atá anois arna rialú ag an Pápa Peadar III,
De Glória Ecclésiæ
Is é seo an t-aon suíomh Gréasáin oifigiúil de chuid na hEaglaise Aon, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian, arna fhormheas ag an t-Áthair Ginearálta den Ord Carmelites den Aghaidh Naofa, a Naofact Pápa Peadar III. Le haghaidh aon imscrúdaithe breise ar an t-Eaglais Caitliceach Palmarian, tá sé riachtanach gan dul ach amháin chuig na cuntaisí mean sóisialta atá údaraithe ag an t-Eaglais Palmarian, a bhfuil cuid acu nasctha ag bun an leathanaigh seo. Níl aon fhírinne ag formhór na bhfoilseachán eile ar an idirlíon agus beidh said mearbhall agus mí beacht.
Cá bhfuil an Eaglais Chaitliceach mhór seo?
Ar an 30ú Márta sa bhliain 1968, bhí an Maighdean is Naofa de Carmel le feiceáil den chéad uair do cheathrar cailíní ón sráidbhaile darb ainm El Palmar de Troya, Seville, sa Spáinn, thar chrann maisteoige (ar a dtugtar an crann Lentisk freisin). Níl aon rud fágatha den chrann ón chéad taispeánadh seo, toisc go ngearrann na tiomaithe a mbrainsí mar iarsmaí luachruhara. San áit bheacht seo, cuireadh Crois bheag adhmaid ar bun, faona nduirt na paidreacha agus fuair na Físí a gcuirteanna ó Neamh. Ar an mbealach seo, coinníodh i gcuimhne an áit a roghnaigh an Maighdean is Naofa ina céad chuairt ar Palmar. Níos deánaí, bunaíodh Aghaidh Naofa Íosa agus Íomhá Ár Máthair Palmar ansin.
Tar éis na chéad cheithre chailíní, bhí Físitheoirí eile ann a fuair físeanna míorúilte agua urghnácha agus a fuair teachtaireachtaí tábhachtacha ó Neamh.
D’ullmhaigh a Maighdean is Naofa Muire an Áit Naofa seo, a bhí le bheith mar Suí Naofa na hEaglaise Palmarian sa todhchaí, le breis agus céad bhliain trína láithrithe iomadúla a thug Sí sna áiteanna éagsúla cosúil le, La Salette i 1846, Lourdes i 1858, Fatima i 1917, Garabandal i 1961 agus go leor áiteanna éile.
Bhí sé san Áit Naofa seo de El Palmar, go fógraíodh de réir a cheile, staid trioblóideach na hEaglaise Caitlicí, na himeachtaí a thitfeadh uirthi, na tubaistí agus na pionóis a thitfidh ar an gcine daonna go léir. Ní feidir é seo go léir a mhaolú ach trí urnaí, aithrí a dhéanamh as do pheacaí agus a scriosadh an díobhálach forásachas a tugadh isteach san Eaglais. Mar shampla; ag fail Comaoineach Naofa sa lámh. Ag fail Comaoineach Naomha ina sheasamh nuair ba choir duit a bheith ar do ghluinne. Go leor Sagairt agus Mná Rialta ag caitheamh a bhfeisteas naofa ar leataobh.
Scriosadh an eaglais de bharr éilliú an teagasc traidisiúnta, athruithe sa liotúirge, díothú Íobairt Naofa an Aifrinn, an Maighdean is Naofa a bhaint óna ríchathaoir agus Naoimh gan áireamh as na hEaglaisí. Mar thoradh orthu seo, tá go leor ball Eaglaise i riocht lobhadh spioradálta.
Bhí an Maighdean is Naofa, mar Mháthair na hEaglaise, tar éis an oiread sin rabhaidh, le feiceáil sa sráidbhaile seo ón áit ar ullmhaigh Sí mar Aoire Dhiaga agus mar Dhochtúir, chun an Eaglais a athnuachan ós rud é go raibh Eaglais na Róimhe ar an mbealach chun an fíorchreadeamh a thréigean. As sin amach bhí láithrithe gan áireamh, idir an Mhaighdean is Naofa agus Ár dTiarna Íosa Críost, den Athair Síoraí agus de líon mór Naoimh, a d’ullmhaigh de réir a cheile le haghaidh imeachtaí le teacht I Séipéal na Máthar Naofa.
Tharraing na teachtaireachtaí a fuair an iliomad físealaí, míorúiltí poiblí, leigheasanna agus feiniméin rúndiamhracha eile in El Palmar an sreabhadh méadaitheach oilithrigh, ní amháin sa Spáinn ach ó gach cearn den domhan, ar thóir traidisiúin agus fírinne – nach bhfuil le fáíl a thuilleadh san Eaglais na Róimhe.
Bá é an príomhfhísitheoir, a roghnaigh Dia chun na teachtaireachtaí tarchéimnitheacha a scaipeadh ar fud an domhain, fear óg as Seville darb ainm Clemente Domíngeuz y Gómez, a rugadh ar an 23ú lá de mí Aibreán sa bhliain 1946. Amach anseo, d’éireadh sé mar Phápa mór Eaglais na Máthar Naofa leis an Suí Naofa san Áit Naofa seo, El Palmar. Ní faighteoir tábhachtach amhán a bhí sa phríomhfhísitheoir, Clemente Domínguez y Gómez, ach chur an Maighdean Mhuire is Naofa go leor feiniméin mistéireach air. Dheimhnigh na comharthaí seo fírinne na taispeántaí naofa seo: físeanna iontacha ó Neamh, daoine a iompú ar gcreideamh fírinne Caitliceach, leigheasanna míorúilte, stiogmataí míorúilte, Comaoineach mistéireach agus mar sin de. Ba chomhartha soiléir é an stiogmata a fuair sé d’aon duine ar mhain leis go fírinneach an Fhírinne a admháil. O shin i leith, thosaigh Clemente ar cheann de na misin is deacra is féidir leat a bheith agat, fós, le cabhair agus neart Dé agus a Mháthair is Naofa, d’ardaigh sé agus throid sé le righeas agus neart i gcosaint na Fírinne.
Is iomaí turas a rinne Clemente ag seanmóireacht faoi El Palmar, ag tabhairt cuireadh don domhan aithne a chur ar áit amháin an tslánaithe i gcoinne mheath an domhain, mearbhall agus dorchadas atá i réim in Eaglais na Róimhe. In ainneoin na n-ionsaithe, na cáineadh agus na clúmhilleadhaí dírithe air, bhí sé dílis don mhisean a thugadh dó. Thug sé go cróga agus go bríomhar leis an tasc crua, focail Neamh a chur ar an eolas ar fud an domhan.
Bhí go leor buntáistí le fheiceál mar gheall ar na paidireacha agus an aithrí a dhéanamh le haghaidh do pheacaí, a d’iarr an Tiarna agus A Mháthar Naofa san Áit Naofa seo agus a raibh a lucht freastail dílis ag cleachtadh go díograiseach.
Cupla bliain tar éis an chéad taispeánadh, eagraíodh an bunús spioradálta san Ord Reiligiúnach is tábhachtaí de hamanna deireanacha.Chruthaigh oirinú agus coisric na h-Easpaig do ordlathais na hEaglaise nua Coláiste Easpaig agus Aspalda a d’fhás chun cuidiú leis an traidisiún Caithliceach Naofa a chosaint san Áit Naofa seo. San Áit a roghnaítear chun íontach agus beogacht an Caitliceachais a chaomhnú agus ar an gcaoi sin a bheith mar Suí Naofa sa todhchaí, ní amháin gur ullmhaigh na Palmarian dílis iad féin go spioradálta ach freisin gur thosaigh said ah hábhartha chun Teampall a thógáil do Dhia, áit a raibh fíor-adhradh le tabhairt, ag laghdú i gcónaí i gnach áit eile ar fud an domhan.
Mar sin ansin, san Áit Naofa chéanna seo ina raibh a Maighdean Mhuire is Naofa le feicáil sa chéad taispeánadh agus ar iarratas ónár Máthair Beannaithe, tógadh Ardeaglais-Basilica Ár Máthair Corónach Palmar. Ba mhór na hiarrachtaí a rinne na chéad Palmarianaí ionas go dtiocfadh an aisling seo i gcrích, agus bhuail a gcreideamh agus a n-urnaí muiníneach le feagra trí deanú Dé.
Ar an 30ú Márta sa bhliain 1968, bhí an Maighdean is Naofa de Carmel le feiceáil den chéad uair do cheathrar cailíní ón sráidbhaile darb ainm El Palmar de Troya, Seville, sa Spáinn, thar chrann maisteoige (ar a dtugtar an crann Lentisk freisin). Níl aon rud fágatha den chrann ón chéad taispeánadh seo, toisc go ngearrann na tiomaithe a mbrainsí mar iarsmaí luachruhara. San áit bheacht seo, cuireadh Crois bheag adhmaid ar bun, faona nduirt na paidreacha agus fuair na Físí a gcuirteanna ó Neamh. Ar an mbealach seo, coinníodh i gcuimhne an áit a roghnaigh an Maighdean is Naofa ina céad chuairt ar Palmar. Níos deánaí, bunaíodh Aghaidh Naofa Íosa agus Íomhá Ár Máthair Palmar ansin.
Tar éis na chéad cheithre chailíní, bhí Físitheoirí eile ann a fuair físeanna míorúilte agua urghnácha agus a fuair teachtaireachtaí tábhachtacha ó Neamh.
D’ullmhaigh a Maighdean is Naofa Muire an Áit Naofa seo, a bhí le bheith mar Suí Naofa na hEaglaise Palmarian sa todhchaí, le breis agus céad bhliain trína láithrithe iomadúla a thug Sí sna áiteanna éagsúla cosúil le, La Salette i 1846, Lourdes i 1858, Fatima i 1917, Garabandal i 1961 agus go leor áiteanna éile.
Bhí sé san Áit Naofa seo de El Palmar, go fógraíodh de réir a cheile, staid trioblóideach na hEaglaise Caitlicí, na himeachtaí a thitfeadh uirthi, na tubaistí agus na pionóis a thitfidh ar an gcine daonna go léir. Ní feidir é seo go léir a mhaolú ach trí urnaí, aithrí a dhéanamh as do pheacaí agus a scriosadh an díobhálach forásachas a tugadh isteach san Eaglais. Mar shampla; ag fail Comaoineach Naofa sa lámh. Ag fail Comaoineach Naomha ina sheasamh nuair ba choir duit a bheith ar do ghluinne. Go leor Sagairt agus Mná Rialta ag caitheamh a bhfeisteas naofa ar leataobh.
Scriosadh an eaglais de bharr éilliú an teagasc traidisiúnta, athruithe sa liotúirge, díothú Íobairt Naofa an Aifrinn, an Maighdean is Naofa a bhaint óna ríchathaoir agus Naoimh gan áireamh as na hEaglaisí. Mar thoradh orthu seo, tá go leor ball Eaglaise i riocht lobhadh spioradálta.
Bhí an Maighdean is Naofa, mar Mháthair na hEaglaise, tar éis an oiread sin rabhaidh, le feiceáil sa sráidbhaile seo ón áit ar ullmhaigh Sí mar Aoire Dhiaga agus mar Dhochtúir, chun an Eaglais a athnuachan ós rud é go raibh Eaglais na Róimhe ar an mbealach chun an fíorchreadeamh a thréigean. As sin amach bhí láithrithe gan áireamh, idir an Mhaighdean is Naofa agus Ár dTiarna Íosa Críost, den Athair Síoraí agus de líon mór Naoimh, a d’ullmhaigh de réir a cheile le haghaidh imeachtaí le teacht I Séipéal na Máthar Naofa.
Tharraing na teachtaireachtaí a fuair an iliomad físealaí, míorúiltí poiblí, leigheasanna agus feiniméin rúndiamhracha eile in El Palmar an sreabhadh méadaitheach oilithrigh, ní amháin sa Spáinn ach ó gach cearn den domhan, ar thóir traidisiúin agus fírinne – nach bhfuil le fáíl a thuilleadh san Eaglais na Róimhe.
Bá é an príomhfhísitheoir, a roghnaigh Dia chun na teachtaireachtaí tarchéimnitheacha a scaipeadh ar fud an domhain, fear óg as Seville darb ainm Clemente Domíngeuz y Gómez, a rugadh ar an 23ú lá de mí Aibreán sa bhliain 1946. Amach anseo, d’éireadh sé mar Phápa mór Eaglais na Máthar Naofa leis an Suí Naofa san Áit Naofa seo, El Palmar. Ní faighteoir tábhachtach amhán a bhí sa phríomhfhísitheoir, Clemente Domínguez y Gómez, ach chur an Maighdean Mhuire is Naofa go leor feiniméin mistéireach air. Dheimhnigh na comharthaí seo fírinne na taispeántaí naofa seo: físeanna iontacha ó Neamh, daoine a iompú ar gcreideamh fírinne Caitliceach, leigheasanna míorúilte, stiogmataí míorúilte, Comaoineach mistéireach agus mar sin de. Ba chomhartha soiléir é an stiogmata a fuair sé d’aon duine ar mhain leis go fírinneach an Fhírinne a admháil. O shin i leith, thosaigh Clemente ar cheann de na misin is deacra is féidir leat a bheith agat, fós, le cabhair agus neart Dé agus a Mháthair is Naofa, d’ardaigh sé agus throid sé le righeas agus neart i gcosaint na Fírinne.
Is iomaí turas a rinne Clemente ag seanmóireacht faoi El Palmar, ag tabhairt cuireadh don domhan aithne a chur ar áit amháin an tslánaithe i gcoinne mheath an domhain, mearbhall agus dorchadas atá i réim in Eaglais na Róimhe. In ainneoin na n-ionsaithe, na cáineadh agus na clúmhilleadhaí dírithe air, bhí sé dílis don mhisean a thugadh dó. Thug sé go cróga agus go bríomhar leis an tasc crua, focail Neamh a chur ar an eolas ar fud an domhan.
Bhí go leor buntáistí le fheiceál mar gheall ar na paidireacha agus an aithrí a dhéanamh le haghaidh do pheacaí, a d’iarr an Tiarna agus A Mháthar Naofa san Áit Naofa seo agus a raibh a lucht freastail dílis ag cleachtadh go díograiseach.
Cupla bliain tar éis an chéad taispeánadh, eagraíodh an bunús spioradálta san Ord Reiligiúnach is tábhachtaí de hamanna deireanacha.Chruthaigh oirinú agus coisric na h-Easpaig do ordlathais na hEaglaise nua Coláiste Easpaig agus Aspalda a d’fhás chun cuidiú leis an traidisiún Caithliceach Naofa a chosaint san Áit Naofa seo. San Áit a roghnaítear chun íontach agus beogacht an Caitliceachais a chaomhnú agus ar an gcaoi sin a bheith mar Suí Naofa sa todhchaí, ní amháin gur ullmhaigh na Palmarian dílis iad féin go spioradálta ach freisin gur thosaigh said ah hábhartha chun Teampall a thógáil do Dhia, áit a raibh fíor-adhradh le tabhairt, ag laghdú i gcónaí i gnach áit eile ar fud an domhan.
Mar sin ansin, san Áit Naofa chéanna seo ina raibh a Maighdean Mhuire is Naofa le feicáil sa chéad taispeánadh agus ar iarratas ónár Máthair Beannaithe, tógadh Ardeaglais-Basilica Ár Máthair Corónach Palmar. Ba mhór na hiarrachtaí a rinne na chéad Palmarianaí ionas go dtiocfadh an aisling seo i gcrích, agus bhuail a gcreideamh agus a n-urnaí muiníneach le feagra trí deanú Dé.
Nuair a fuair an Pápa Pól VI bás sa bhliain 1978, thug Ar Tiarna chorónaigh agus togadh ar Clemente, a bhí ina Easpaig, mar Phápa. Tharla an taispeánadh iontach seo o Ár dTiarna I Santa Fé de Bogotá, sa Cholóim. Bhí an Pápa glórmhór Gréagóir XVII I gceannas ar dhá Chomhairle Mhór Naofa, a nocht seod amach is amach fíor ó stór Naofa an Nochtadh Dhiaga, mar shampla, an tráchtas conradh éagsúil ar fhoireadal agus mhoráltacht.
Ta cónaí ar an bhfíor-Phápa sa lá atá inniu ann i El Palmar de Troya, ag teacht le hainm an Pápa Peadar III. Is é an Pápa barántúil é, fear ionaid Chríost ar talamh. An té nach bhfuil leis, ní le Críost é. Níl de chumacht ach ag Sagairt na hEaglaise Aon, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian na Sacraimintí Naofa a riar agus Íobart Naofa an Aifrinn a cheiliúradh.
Faoi lathair, bailíonn go leor dílis ó go leornáisiúin le chéile ar oilithreacht dílis san Áit Naofa seo, ag tabhairt an adhradh atá dlite do Dhia agus dá Mháthair is Naofa, agus ag pléadáil ar son peacaí an chine daonna. Coinníonn an t-adhradh anseo, cráifeach agus iontach, agus mórshiúlta na spioradáltachta an Creideamh beo agus ard, agus iad ag fanacht le bua na hEaglaise Naofa Palmarian.
Sainmharcanna an Fíor-Eaglais:
1. Is Í Eaglais Chríost: Amháin, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian.
- Tá Sí ina hAon sa Chreideamh, toisc go bhfuil an fhírinne a nocht Dia mar an gcéanna do chách; Ceann sa rialtas, toisc go bhfuil Ceann amháin infheicthe, an Pápa; agus Ceann sna Sacraimintí, toisc go bhfuil said mar an gcéanna do dhaoine dílis uile na hEaglaise.
- Ta Sí Naofa, toisc go bhfuil a Bunaitheoir Naofa; tá a fhoirceadal Naofa; tá a haidhmeanna agus cuid mhaith dá baill Naofa.
- Tá sí Aspalda, toisc go dtagann a hordlathas agus a foirceadal ó na hAspail.
- Is Caitliceach Í, toisc go bhfuil Sí uilíoch, toisc go gcuimsíonn Sí gach fírinne agus gur le haghaidh gach pobail Í.
- Is Palmarian Í, toisc go bhfuil a Suí Naomha anois ag El Palmar de Troya (Seville, sa Spáinn).
2. Tá fíor-Eaglais Chríost gan locht, dosháraithe agus ní feidir é a scriosta, le gealltanas an Bunaitheora Dhiaga: “Ní bheidh geataí Ifrinn i réim ina choinne.”
3. Tugtar ‘Eaglais Chríostaí Palmarian Carmelites an Aghaigh Naofa’ ar fhíor-Eaglais Chríost, nó ‘Eaglais Chríostaí Palmarian’ nó ‘Eaglais Palmarian’; ós rud é go bunúsach is ionann é seo agus a rá ‘an Eaglais, Aon, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian’.
4. Is Í an Eaglais Palmarian an Eaglais Chríostaí aonair agus barántúil, ainm a thagann chuici ó Chríost, a Bunaitheoir Dhiaga.
5. Ar an 6ú Lúnasa sa bhliain 1978, tar éis bhás an Phápa Naomh Pól VI, roghnaigh Ár dTiarna Íosa Chríost, in éineachht leis na hAspail Naomh Peadar agus Naomh Pól, an Pápa nua, Naomh Gréagóir XVII, an-Mór. Ón nóiméad sin ar scor d’Eaglais na Róimhe a bheith ar an bhfíor Eaglais.
6. Mar gheall ar thit Eaglais na Róimhe, bhog an Suí Naofa agus an Eaglais ón Róimh go El Palmar de Troya ar an 9ú Lúnasa, 1978. Le toghadh an Phápa Naomh Gréagóir XVII agus an aistriúchán na Suí Naomha go El Palmar, fuair fíor-Eaglais Chríost an teideal ‘Palmarian’.
7. Is e an Spiorad Naomh anam aon Fíor-Eaglais amháin, an tAon, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian. Taobh amuigh di, ní féidir an Paracléit is Diaga a ionghabháil in anamacha.
8. Is éard atá I mbaill na hEaglaise Palmarian Ord Carmelites an Aghaidh Naofa i gCuideachta Íosa agus Muire, a chuimsíonn trí bhrainse: Sagairt, Mná Rialta agus dílis Treasach.
9. Ar an 30ú Lúil, 1982, tharraing an Pápa Naomh Gréagóir XVII, na cumhachtaí go léir ó Easpaig, Sagairt agus Deagánachaí lasmuigh den fhíor Eaglais, Aon, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian. Tharraing sé siar an carachtar naofa freisin ó gach iarsma, íomhá, read a úsáideadh san adhradh, altóireanna agus mar sin de, ó na hEaglaisí a thréig an fíorchreideamh Caitliceach. Ina theannta sin, d’imigh láithreacht Eocairisteach Chríost agus Mhuire as gach uile altóir thar fud an domain nach mbaineann leis an Eaglais Palmarian.
10. Níl aon chumhacht bailí ag Easpaig, Preispitéir agus Deagánachtaí taobh amuigh den Eaglais, Aon, Naofa, Caitliceach, Aspalda agus Palmarian aon ghníomh de chuid Aireacht Sagairt a dhéanamh.